Recht op verschil

“Dan weten ze ook eens hoe dat voelt”, aldus een ambtenaar van minister Plasterk tijdens de presentatie van het onderzoek ‘Recht op Verschil?’ dat prof. dr. Oomen dinsdag in Middelburg presenteerde. De medewerker doelde op de bevindelijk-gereformeerden die zich wel heel erg makkelijk, volgens haar, een soort van slachtofferrol aanmeten als zij vinden dat er in de samenleving minder tolerantie is voor hun orthodoxe opvattingen. Zij zien namelijk steeds minder ruimte.

Het onderzoek richt zich op de percepties en effecten van de implementatie van gelijkebehandelingswetgeving onder orthodoxe gereformeerden. Er is vooral gekeken naar zaken rond het beruchte ‘vrouwenstandpunt’ van de SGP en de recente discussie over de homoseksuele leraren in het bijzonder onderwijs. Voor de uitkomsten en conclusies van het onderzoek verwijs ik naar http://www.gelijkheidsonderzoek.nl/.

De medewerker van het ministerie, belast met homo-emancipatie in het christelijk onderwijs, zag, in tegenstelling tot de conclusies van het onderzoek, de positieve rol van pressie, door organisaties als het COC en door middel van rechtszaken. Dat de overheid neutraal is heb ik toch al nooit geloofd, maar dit is wel het zuiverste bewijs. Mevrouw Veenis ,de ambtenaar, vond het “merkwaardig” dat orthodoxe christenen zich “benadeeld” voelen: “Een collega zette bij een opmerking over dat isolement van orthodoxe christenen in de kantlijn: “Dan weten ze ook eens hoe dat voelt”, daarmee doelend op het isolement van veel homo’s.” Schandalig vind ik het dat iemand in naam van de overheid dit zegt. Wat zal de sfeer op het ministerie ellendig zijn. Ik wil het niet weten.

Gedreven door een emotie willen deze mensen dat orthodoxe christenen zich - ook binnen eigen organisaties, waar goede afspraken zijn gemaakt - aanpassen aan de majoriteit. Vanuit hun standpunt zien ze langzamerhand ‘verbetering’. Het gaat de goede kant op, want die ‘refo’s’ (ellendig woord) kijken al positiever aan tegen mensen met homoseksuele geaardheid. Dat is winst en dat komt, volgens de vazallen van onze onderwijsminister, door de druk van buitenaf. Ik noem dit dictatoriaal. Allereerst wordt er vanuit gegaan dat artikel 1 van de grondwet hoger staat dan de klassieke grondrechten, terwijl dat historisch absolute nonsens is. Godsdiensten, scholen, mensen zijn niet gelijk.

Geloven mag, dat moet iedereen zelf weten, maar het mag geen gevolgen hebben voor het handelen. Hier wordt de arrogante misstap gemaakt dat orthodoxe mensen handelen op basis van geloof, maar dat andere mensen dat niet doen. Iedereen handelt vanuit een overtuiging en de eigen vrijheid raakt altijd de vrijheid van een ander. De vrijheid om, op grond van overtuiging, een leraar met een homoseksuele relatie te weigeren heeft gevolgen voor de vrijheid van die ander. Maar het opleggen van een dwingende gelijkheid raakt ook de vrijheid van mensen.
Ten slotte raakt dit de vrijheid van godsdienst. Als de overheid invloed wil uitoefenen op de opvattingen van gelovigen, dan is dat schokkend. Hier ligt een front. De vrijheid van godsdienst moet verdedigd worden tegenover de massa en tegenover de overheid. In een democratische rechtsstaat moeten de rechten van minderheden verankerd liggen, juist tegenover de meerderheid en de arm van de overheid.

De massa regeert over alles en iedereen. De opvatting van de meerderheid lijken neutraal, terwijl opvattingen van andere groepen - inderdaad gebaseerd op een geloofsovertuiging, maar dat geldt voor elke ideologie - worden benaderd als achterhaalde standpunten. Het enige wat moet gebeuren is een beetje goede voorlichting door de overheid. We missen zo de juiste balans. Waar zijn mensen als Frits Bolkestein gebleven die de waarde van religie en religieuze mensen voor de democratische rechtsstaat zag? Graag wil ik iedereen aanraden het nieuwe boek van Bart Jan Spruyt aan te schaffen en te lezen. Een voorproefje vind je alvast hier. Onze democratische rechtsstaat kan niet zonder een moreel fundament, het christendom, om niet in chaos te eindigen.

Tot slot wil ik heel de SGP oproepen dit serieus te nemen. Ga niet alleen genoeglijk discussiëren over vrouwen en theocratie, daar liggen de fronten niet. Besef de waarde van het christelijk-conservatieve gedachtegoed. Wij zijn de laatste die iets van het moreel fundament voor onze democratie in stand kunnen houden. Vertel dit verhaal verder.