Ik hoor stemmen…

Deze week maakt Nederland zich op om te gaan stemmen. Donderdag 4 juni 2009 worden in Nederland de verkiezingen gehouden voor het Europees Parlement. In de media doen zich tegenstrijdige geluiden voor over de verwachte opkomst. Historisch laag, of juist zeldzaam hoog - ongeveer 66 procent. Politieke partijen voeren flink campagne, en ook de belastingbetaler doet - gewild of niet - een flinke duit in het zakje. Welkom in de wondere wereld van de ‘Europese verkiezingen 2009’: mede mogelijk gemaakt door u, jij en ik.

Populariteit
Europa is niet populair. Niets nieuws natuurlijk, maar opmerkelijk was wel het bericht dat ik vrijdag hoorde. Ironisch genoeg terugkomend van een campagnebijeenkomst van ‘Lijst 6’. Nederland ‘zapt’ massaal weg als het ‘E’ woord valt. Zodra de Europese vlag in beeld komt, zodra een presentator ‘Europa’ zegt, zodra er een hoofd van één van de lijsttrekkers verschijnt op het beeld, kelderen de kijkcijfers met ongeveer 50 procent. Nu is het ook nog eens zo dat diezelfde lijsttrekkers niet uit de media zijn weg te slaan. Logisch natuurlijk, want het is campagnetijd. Maar bezinning hierop lijkt me niet verkeerd.

Belastingbetaler
Tot overmaat van ramp vindt er ook nog zoiets plaats als een soort van ‘compenserende campagne’. Dit weekend liep ik nietsvermoedend naar de Utrechtse dom, mij verheugend op een prachtig concert. Op het Domplein stuitte ik op een herrie. Het bleek te gaan om een algemene campagne om mensen op te roepen te gaan stemmen voor de Europese campagne. Overal zag ik jongeren lopen die aan het canvassen waren. Ik kon niet om deze ‘blauwe brigade’ heen. Storend is zoiets. Dat politieke partijen campagne voeren is goed en begrijpelijk, maar dat daarnaast ook met belastinggeld mensen opgeroepen worden te stemmen vind ik niet nodig. Het gaat hier om gemeenschapsgeld dat wel beter besteed kan worden. En dan die ‘Postbus 51’ radiospotjes van deze campagne. “Ik geloof dat ik stemmen hoor”. Je zult maar stemmen horen… Ik ga niet echt zitten mokken dat mijn belastinggeld naar allerlei projecten en clubs - bijvoorbeeld het COC - gaat, maar leggen we hier niet de vinger op de zere plek?

Boven onze hoofden
Goed burgerschap draagt verantwoordelijkheid in zich, ook voor het uitbrengen van een stem als een vorm van burgerlijke plicht. Wie niet stemt, heeft ook geen recht om zijn oh haar stem te laten horen tegen diezelfde politiek, nationaal of supranationaal. Blijkbaar voelt de burger zich op één of andere manier niet geroepen te stemmen of interesse te tonen. In mijn opinie iets waar opnieuw diezelfde politieke elite in Europa schuld aan heeft. Hoe je het ook wend of keert, het Europese project is toch vooral een hobby van de politieke elite die zich grotendeels ver boven het hoofd van ons - gewone burgers - heeft voltrokken. Voor de binding tussen politiek en de samenleving is dit niet goed. Het imago van Europa is negatief. Sommige partijen spelen op dat gevoel in, zoals de SP en de PVV. Ik werk bij een politieke partij en zou met vreugde moeten zien hoe de burger er met de haren wordt bijgesleept, maar bij mij wekte het ergernis op. Ik ben bang dat dit voor meer mensen geldt.