Omgekeerde Wereld

Ronald Plasterk: een aardige man, op het eerste gezicht. Bijzonder behulpzaam ook. Eigenlijk naar alle mensen. Jongeren wil hij weerbaar maken, homo’s helpt hij als geen ander. En orthodoxe christenen? Natuurlijk, zij hebben ook een steuntje in de rug nodig om nu voor eens en altijd achterlijke standpunten op te geven. Als minister geef je dan uitleg aan gelovigen hoe ze het geloof moeten zien: het gaat, zo zei hij, om “liefde” en niet om “wetjes en regeltjes”. Bedankt excellentie, hierdoor is ons eindelijk een lampje gaan branden…

Ronald Plasterk is een voorstander van Laïcité, een strikte scheiding tussen kerk en staat. Daarbij hoort neutraliteit. Als sociaal-democraat gelooft Plasterk - getuige zijn onvermoeibare strijd voor acceptatie van de ‘omgekeerde wereld’ - in de maakbaarheid van de samenleving. Dat neutraliteit daarin fictie is, hoef ik niet uit te leggen. Wanneer de overheid al neutraal zou kunnen zijn betekent dit dat er vrijstellingen of speciale aandacht volgen voor bepaalde groepen, zo betoogde professor Van der Burg, onlangs. Dit geldt de aandacht voor homoseksualiteit in het onderwijs, maar ook de erkenning van gewetensbezwaren.

Neutraal is niet neutraal, maar ideologie van de omgekeerde wereld. Een post-christelijke samenleving is niet te vergelijken met een heidense samenleving. Er zijn overeenkomsten, maar het grote verschil is dat het Evangelie er geklonken heeft. Het christelijke geloof kent een duidelijke ethiek. In een post-christelijke samenleving wordt deze ethiek omgekeerd. Wat abnormaal was, móet normaal worden geacht. Het recht van een ongeboren leven wordt niet bevochten, maar dierenrechten, ik herhaal, dierenrechten (!) móeten in de grondwet worden vastgelegd. Zo ook de agressieve homocultuur, waar Plasterk het voor opneemt. Soms komt pijnlijk openbaar wat de ware aard van het beestje is.

Groen van Prinsterer (1801-1876) hield zijn tegenstanders aan de neutraliteit die zij meenden voor te staan. Alles wat dat niet was schoot hij genadeloos af. Zo moeten wij ook de rabiate ideologie van ´ongeloof en revolutie´ ontmaskeren en blootleggen. Het is de wereld op z’n kop. Neutrale politici storten zich met veel emotie in het debat. Waar is de vrijheid van een minderheid om niet mee te doen aan wat de linkse elite wil?

Dirk-Jan Nijsink